نگاه ابی عبدالله پناه دل بیچاره است
کجا مثل حرم میشه برا کسی که آواره است
به ضریح تو گره می زنم همه ی ثانیه هامو امام حسین
سر ذوقمه می گیرم اگه همه قافیه هامو امام حسین
همین ساعت همین لحظه الآن باید حرم بودم
اگه دنیا به کامم بود الآن شاید حرم بودم
حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم.....
نگاه ابی عبدالله نگاهمو عوض کرده
هوای دلمو داشته که راهمو عوض کرده
دیگه خستم از همه غیر تو پر کاسه ی صبرم امام حسین
کرمت رو باز برسون بهم شب اول قبرم امام حسین
همون ساعت همون لحظه اگه میشه کنارم باش
تو تنهایی تو گرمای شب سرد مزارم باش
حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جانم.....
نگاه ابی عبدالله میگن که نگران بوده
عبایی که رو دوشش بود تو دستای سنان بوده
نه عمامه و نه یه پیروهن دیگه نایی نداره امام حسین
واسه دست و پا زدنش اصلاًدیگه جایی نداره امام حسین
همون ساعت همون لحظه یکی نیزه به پهلو زد
خدا لعنت کنه شمرو که روی سینه زانو زد
حسینم وا حسینم وا حسینم وا .........
