ای انتهای توبه ی آدم حسین جان

ای ابتدای سوره مریم حسین جان

این روز ها شبیه پدر مادرت شدیم

با این لباسِ مشکی ماتم حسین جان

ما با بهشت کار نداریم تا که هست

شش گوشه ات میان دو عالم حسین جان

آنجا بهشت هست که زهرا نشسته است

پس کنج هیاتیم از این دَم حسین جان

ما دلخوشیم با تو و شالِ عزای تو

هرآنچه غیر تو به جهنم حسین جان

تا مرحمِ جراحت لبهای تو شَویم

آورده ایم اینهمه زمزم حسین جان

خرج تو می کنیم تمامِ گلوی خویش

تا جان دهیم ماه محرم حسین جان

با هر هزار و نهصد و پنجاه زخمِ تو

فریاد می زنیم دَمادم حسین جان

دَرهم بخر تمامی ما را شنیده ایم

دَرهَم شدی بخاطر دِرهَم حسین جان