از غلام خانه اش مولا اگر یادی کند

از محالات است بنده میل آزادی کند

.

از خرابات است چیزی به رعیت می دهند

حیف از آن که مستمندی قصد آبادی کند

.

رونق سائل یقینا در سماجت کردن است

سائل درمانده حق دارد که فریادی کند

.

دست خالی را کریمان بیشتر پر می کنند

شکر حق سائل از این لطف خدادادی کند

.

به خودش رنگ خزان هرگز نبیند هر کسی

در بهار زندگانی رو به این وادی کند

.

شیعه باید با غم آل عبا غمگین شود

با سرور و شادی این خاندان شادی کند

.

شیعه ی زهرا و حیدر بهترین امّتند

زینبیون باز هم جشن ولادت دعوتند

.

وعده ی کوثر خدا از عرش اعلی داده است

زینب کبری که نه ؛ زهرا به زهرا داده است

.

فاطمه سر تا به پا و فاطمه پا تا به سر

راضیه مرضیه هانیه و حورا داده است

.

مادری را دختری پرهیزکار و مؤمنه

مادری را دختری در اوج تقوا داده است

.

هم نفس ؛ همراه ؛ همدل ، هم نشین و هم زبان

به علی مرتضی امّ ابیها داده است

.

مادر عیسی کجایی به علی و فاطمه

حضرت حق مریمی با دو مسیحا داده است

.

آسمان از برکتش بار دگر جانی گرفت

با غبار مقدمش رونق به دنیا داده است

.

زین اَب خواندش خدا بین تمام دختران

نام زینب زینتی بر نام بابا داده است

.

گاه می گوید حسین و گاه می گوید حسن

یعنی از بدو تولد دل به آن ها داده است

.

زانوی هر کس در این دنیا رکاب او نشد

پس قدمگاهش عجب شأنی به سقا داده است

.

در دم و در بازدم هایش برکت جاری است

بانویی که روزی یک عمر ما را داده است

.

غصه ی عیدی ندارم در دل خود تا ابد

شک ندارم که برات کربلا را داده است

.

سال ها در سایه ی الطاف او آسوده ام

ریزه خوار عمه ی سادات زینب بوده ام

.

مدح او را با غزل با مثنوی باید سرود

نذر او صد مثنوی معنوی باید سرود

.

بهترین ها را همیشه بهترین ها لایق است

بهتر از سعدی و شمس و مولوی باید سرود

.

شاه بیت آفرینش دختر شیر خداست

در رثایش مصرعی اما قوی باید سرود

.

از نیاز دنیوی که بی نیازم کرده است

پس به شوق هدیه های اخروی باید سرود

.

کربلا خواهی اگر از زینب کبری بگیر

این غزل را پشت مرز خسروی باید سرود

.

در تمام عمر تسلیم ولایت بوده است

دفتری از این شکوه غیرتی باید سرود

.

چادران مادران ما انقلابی زینبی ست

سال ها از فتنه های پهلوی باید سرود

.

از غروب سرخ عاشورا که روزی بگذریم

از طلوع سبز صبح مهدوی باید سرود

.

اردبیل اهلی اینده وار اُیری ارادت زینبی

شعر را زیبا به سبک منزوی باید سرود

.

آن که با عشق حسینی گشته همدم زینب است

آن که با سر شهادت بوده محرم زینب است

.

مدعی هرگز مزن بیهوده لاف عاشقی
این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است