واعتصمو به چادر بانو

گوشه ی چادر مادرمو که بگیرم گم نمیشم

حتی وسط شلوغی زمونه میرم گم نمیشم

آخه یکی هست که هوامو داره

چادرش نسیم بهاره

روزیمو می رسونه آره

اون کیه مادره مادری که کوثره

نفس عالم و همه کسه حیدره

واعتصموا به چادر بانو ...

تا روزی که دلم و به فاطمه سپردم غم ندارم

همه ی غمامو برا مادرم آوردم غم ندارم

آخه یکی هست که آرومه جونه

دوای دل پریشونه

برا من خیلی نگرونه

اوج محبته خلاصه ی رحمته

زیر سایه اش باشی به خدا سعادته

واعتصموا به چادر بانو ....