بر ساحل شکافته پهلو گرفته بود

ماهی که از ادامه ی شب رو گرفته بود

.

آرامشی عجیب در اندام سرو بود

گویا تنش به زخمِ تبر خو گرفته بود

.

دستی به دستگیره ی دروازه ی بهشت

دستی دگر ، بر آتشِ پهلو گرفته بود

.

برخاست رو به سمتِ بهاری که رفته بود

آهو عجیب بوی پرستو گرفته بود

.

آن شب چگونه مرگ به بانو جواز داد ؟

او که همیشه اذن ز بانو گرفته بود

.

پشت زمین شکست ! خدا گریه اش گرفت

وقتی علی دو دست به زانو گرفته بود