کوتاه بیا ای زخم کوتاه بیا
ای درد یه کم با من تو راه بیا
چند شبه نخوابیدم
چند شبه صورت زینبو نبوسیدم
حرف زدن برام سخته
چند شبه احوال بچمو نپرسیدم
دیگه این مادر واسشون مادر نمیشه
حالم از این بدتر نشه بهتر نمیشه
ای ای روزگار بی وفا
****
ماه و چهل نامرد تو این مصاف
با من چه کردی ای ضرب غلاف
بازوهام ورم داره
هی میخوام راه برم این درد نمیذاره
چند روزه که تب دارم
هرچی که میکشم از داغی مسماره
هنوزم روضه میخونم از سوز جگر
هنوزم خونِ محسنه رو چوبه ی در
ای ای روزگار بی وفا
****
روضه باید باشه سربسته تر
دارم میمیرم از درد کمر
بی هوا زمین خوردم
اون روزی که منو زد یه بی حیا مُردم
روضه روضه ی کوچه است
روضه خون تو بگو من دیگه کم آوردم
مادر ساداتو زدن آی غیرتیا
وسط خونه ناله زد آی فضه بیا
ای ای روزگار بی وفا
