به سمت زهرا از حجره دویدم من

عُمَر جلوتر بود دیر رسیدم من

فاطمه افتادو ناله کشیدم من

لگد به پهلوش خورد دیر رسیدم من

دیر رسیدم,دیر رسیدم,دیر رسیدم

صدایی از بین شعله شنیدم من

سینۀ زهرا سوخت دیر رسیدم من

دود فراگیر بود خوب ندیدم من

محسن من سقط شد دیر رسیدم من

رو بدن زهرا عبا کشیدم من

فاطمه از حال رفت دیر رسیدم من

صدای سیلی از کوچه شنیدم من

چشم پر از خون شد دیر رسیدم من

خیلی خجالت از حسن کشیدم من

عصای مادر بود دیر رسیدم من

صورت زهرا سوخت آه کشیدم من

شکست گوشواره دیر رسیدم من