چه غصه ها که نخوردی برای همسایه

هنوز هم که تو داری هوای همسایه

کمی به فکر خودت باش در قنوت شبت

بزرگ هست عزیزم خدای همسایه

تو ناله کردی و همسایه را دعا کردی

ز گریه ی تو در آمد صدای همسایه

دعای توست که مرگت سریعتر برسد

همین شده است دقیقاً دعای همسایه

کمر به قتل تو بستند، باز هم بانو

به فکر نان شبی و غذای همسایه؟

به زخم دست تو پاشید آن نمک را که

گرفته بود ز دستت گدای همسایه

به خانه ریخته اند و گمان نمی کردم

به خانه وا شود اینگونه پای همسایه

نخواستیم جواب سلام ها را، کاش

سلاممان ندهد با کنایه همسایه

چه غربتی است که همسایه بی خبر باشد

ز داغ مرگ عزیز و عزای همسایه

قسم به سرخی خونهای چادرت دیگر

برام رنگ ندارد حنای همسایه