گرچه من ساکن پایینم و بالا زهرا

 یا علی گویم و پرواز کنم تا زهرا

 دست خالی به کرم خانه ی او آمده ام

من همان قطره ی ناچیزم و دریا زهرا 

منه آلوده کجا روضه ی صدیقه کجا

دعوتم کرده یقینن خودش اینجا زهرا

گله ما حب علی دارد و از این بابت 

دل من انس گرفته ز ازل با زهرا

شک ندارم که در روز قیامت از ما

 دستگیری نکند هیچ کسی الا زهرا

بین ما موهبت مادری اش ملموس است

لطف ها داشته بر جمعیت ما زهرا

باز هم فاطمیه آمد و امضاء زده است 

سنده محکم فرزندی ما را زهرا