کار دنیا رو میبینی فاطمه

چجوری با من و تو تا میکنه

تا میخوایم یکم باهم حرف بزنیم

زخمای تنت دهن وا میکنه

 خنده های تو همه دلخوشیمه

من همون علی خوش روی توام

بخدا درد توام درد منه

نگران زخم پهلوی توام

با خودم میگم کی فکرشو میکرد

یه روزی تو از علی رو بگیری

تو زن جوون خونه ی منی

مجبوری که دست به پهلو بگیری

 نزدیک سه ماهه از خونه ی ما

صداى بگو بخند نیومده

نفست بند اومده اما هنوز

خون زخم سینه بند نیومده

 دل نازکت رو با زخم زبون

از همون روز عروسی نیش زدن

چِش نداشتن ببینن با هم خوشیم

خونه زندگیمونو آتیش زدن

غصه مو به کی بگم؟! نمیدونم

حق داره دلم اگه آهی داره

غصم اینه: میدونستن همه شون

این خونه بچه ی توو راهی داره