گوش‌مان پر شده از حرف، نترسان ما را
بهمنیم؛ این قدَر از برف، نترسان ما را
صخره‌ایم؛ از غضب سنگ، نترسان ما را
مرد جنگیم؛ پس از جنگ، نترسان ما را
لشکر ابرهه! از خشم ابابیل بترس
آی، فرعون زمان! از نفس نیل بترس
بشنوید از طرف لشکر ایرانی‌ها
انتقام است فقط حرف سلیمانی‌ها
گوش کن! وقت رجز‌خوانی سلمان شده‌است
حرف «جمهوری اسلامی ایران» شده‌است
ما که گفتیم بترسید از ایرانی‌ها
تازه جنگی که نکرده‌اند سلیمانی‌ها
راستی! زمزمه ی دست‌درازی دارید؟!
با دم شیر مگر که سر بازی دارید؟!
