عاشقی یعنی دل بریدن از غیر یار
خود ندیدن تا پای دار
توو زمستون، لاله‌چیدن عین بهار
مادر شهید، عاشق‌تر از همه
پای عاشقی، لایق‌تر از همه
مقلّد امّ‌البنینه و شقایق‌تر از همه
فدای اون مادری
که داده دل پای دین
شهید شدن دل می‌خواد
شبیه امّالبنین
جان‌فدا بودن یعنی اخلاص در هرلباس
رهرو عشق، بی‌ادّعاس
بی‌خبر از اشک و هراس
با تمام هوش و حواس
وقف او که فرمانرواس
مثل عبّاس، امر مولاش، امر خداس
پاکی دل از دامان مادره
مادر شهید، پاک و مطهّره
دلش مثه امّالبنین شده که از دنیا می‌گذره
دوام این مکتبو
به امر زهرا ببین
با این همه لاله و
این همه امّالبنین
اون پلاکایی که مثه راز موند زیر خاک
صادقانه گفتن فداک
به شهیدی که گفت: اخا ادرک اخاک
مادرونه شد؛ خون‌گریه‌ی لهوف
پشت حق شکست در لحظه‌ی خسوف
مقطّعه شد عشق و رو زمین پراکنده شد حروف
شنیدن از خیمه‌ها
تا ماه اومد رو زمین
صدای زهرا رو با
صدای امّالبنین
