عاشقی یعنی دل بریدن از غیر یار

خود ندیدن تا پای دار

توو زمستون، لاله‌چیدن عین بهار

مادر شهید، عاشق‌تر از همه

پای عاشقی، لایق‌تر از همه

مقلّد امّ‌البنینه و شقایق‌تر از همه

فدای اون مادری

که داده دل پای دین

شهید شدن دل می‌خواد

شبیه امّ‌البنین

جان‌فدا بودن یعنی اخلاص در هرلباس

رهرو عشق، بی‌ادّعاس

بی‌خبر از اشک و هراس

با تمام هوش و حواس

وقف او که فرمانرواس

مثل عبّاس، امر مولاش، امر خداس

پاکی دل از دامان مادره

مادر شهید، پاک و مطهّره

دلش مثه امّ‌البنین شده که از دنیا می‌گذره

دوام این مکتبو 

به امر زهرا ببین

با این همه لاله و

این همه ام‌ّالبنین

اون پلاکایی که مثه راز موند زیر خاک

صادقانه گفتن فداک

به شهیدی که گفت: اخا ادرک اخاک

مادرونه شد؛ خون‌گریه‌ی لهوف

پشت حق شکست در لحظه‌ی خسوف

مقطّعه شد عشق و رو زمین پراکنده شد حروف

شنیدن از خیمه‌ها

تا ماه اومد رو زمین

صدای زهرا رو با

صدای ام‌ّالبنین