جز ردّ قدم‌های تو اینجا اثری نیست

این قلّه که جولانگه هر رهگذری نیست

یک لحظه در این معرکه از پا ننشستی

گفتی سفر عشق به جز دربه‌دری نیست

یک عمر شهیدانه سفر کردن و رفتن

هم‌قافله با عشق و جنون، کم هنری نیست

دنبال شهادت همۀ عمر دویدی

گفتی که در این عالم خاکی خبری نیست

آن‌قدر سبکبار سفر کردی از این خاک

آن‌قدر که بر پیکر پاک تو سری نیست

تو کشتۀ این عشق، نه تو زندۀ عشقی

بر تربت تو جای غم و نوحه‌گری نیست

باید که به حال دل خود نوحه بخوانم:

سهم من جا مانده به جز خون‌جگری نیست

از خود نگذشتم که به یاران نرسیدم

جز خویش در این بین حجاب دگری نیست

گفتند که باز است در باغ شهادت...

برخیز! به جز اشک رفیق سفری نیست

امشب شب قدر است اگر قدر بدانی

برخیز! مبارک‌تر از امشب سحری نیست