درد داری، دست بر بازو بگیر اما بمان

پیش چشمم دست بر پهلو بگیر اما بمان

من که می دانم برایت راه رفتن مشکل است

باشد اصلا دست بر زانو بگیر اما بمان

گرچه سختی می کشی در خانه، باشد کار کن

فضه را بنشان و خود جارو بگیر اما بمان

با غروبت خانه ام تاریک شد، لطفا نرو

مثل شمعی نیمه جان سوسو بگیر اما بمان

غربت من گرچه سنگین است روی شانه ات

با غم تنهایی من خو بگیر اما بمان

چهره می پوشانی از من، گرچه دلخونم ولی

جان حیدر! هر شب از من رو بگیر اما بمان