اسمت نبض قلب شیدا

ضربان قلبم میره بالا

از چاییِ روضت خوردم

که مستم مثل این سینه زنها

بی بدیل و خاصه اینجا

فرش هیئته عرش مُعلا

حسم اینه تو هروله

انگار دارم راه میرم رو ابرا

دیوونه میشم توی هیئت

آخ که دیوونگی داره لذت

مخصوصاً وقتی که هیئت رو

از جا میکنه اسم رُقیت

ای جونم جنونت اکسیره

اصلا آدم روحیه میگیره

به جرأت میتونم بگم که

شور سینه زنات بی نظیره

ای جانم یا اباعبدالله

خیلی دوسِت دارم یا ثارالله

پای عشقت دل بی تابه

شخصیت تو خیلی جذابه

تمثالت هم عکسیه که

تا همیشه روی قلبم قابه

لحظه لحظم با تو نابه

شبهای روضت شب مهتابه

انگار داره از آسمون

روی ماه اباالفضل میتابه

تو روضت هر کی سائل میشه

روزی خورِ ابوفاضل میشه

با اذن حضرت زینب هم

به نوکریِ تو نائل میشه

تا قلبم غرق این احساسه

تحت یه نگاه خیلی خاصه

این یعنی اینکه مادر تو

ما نوکرا رو به اسم میشناسه

ای جانم یا اباعبدالله

خیلی دوسِت دارم یا ثارالله

هر شب میشم با شیدایی

محو یه خیابون رویایی

قدم قدم میزنم من

بین دوتا گنبدِ طلایی

بَه چه ترکیب زیبایی

بَه چه شاه و جونم چه سقایی

هیچ جای این دنیا مثله

کرب و بلات نمیشه خدایی

کربلا مَهد شور و شِینه

قبله سمت بین الحرمینه

بهشت نوکرا همونجاست

ورودیش هم از باب الحسینه

خاک تو جاذبش بی حده

که مجنونِ تو و ساقی میشم

کربلات آقا وطنمه

آخر از عشقت عراقی میشم

ای جانم یا اباعبدالله

خیلی دوسِت دارم یا ثارالله