او روی مرکب ، من ایستاده

کشون کشون میبرنم پای پیاده

نفس ندارم ، سنم زیاده

زمین میفتم بین کوچه بی اراده

زمین میفتم و میگم یا زهرا

شبیه مادرم شدم جون بر لب

انگاری دارم سوی مقتل میرم

بلند میشم از جا میگم وای زینب 

️️دست و طناب و ، این اضطراب و

منو کشوندن شبیهِ ابوتراب و

دشمنم اصلا ، حیا نداره

به من تعارف میکنه جام شرابو

تو مجلس دشمنم اما قلبم

کنارِ اون تشت طلایی میره

سر حسینو بین تشت می بینه

عمه ی ما از همه دنیا سیره

️او چوب در دست ، من زار و مضطر

غرق بخون شد ای خدا لب برادر

سر بریده ، لبای مجروح

فدای غربتت بشم غریب مادر

لب تو خیزرونیِ ثارالله

من از غم تو عاقبت میمیرم

تا خیزرون بالا میره با گریه

جلو چشم رقیه رو میگیرم