ترسی از فقر ندارند گدایان کریم
 دست خالی نروند از در احسان کریم

.

حاجت خواسته را چند برابر داده است
 طیب الله به این لطف دو چندان کریم

.

کاظمینی نشدیم و دلمان هم پر بود
بار بستیم سوی شاه خراسان کریم

.

بی نیاز از همه ام تا که رضا را دارم
 به قسم های خداوند به قرآن کریم

.

طلب رزق نکردیم ز دربار کسی
 نان هر سفره حرام است مگر نان کریم

.

هر کسی وقت مناجات ضریحی دارد
 دست ما نیز رسیده است به دامان کریم

.

نا امیدم مکنید از کرمش فرض کنید
 باز بدکاره ای امشب شده مهمان کریم

.

گر چه خوب است شود شیعه بلا گردانش
 سپر درد و بلای همه شد جان کریم

.

ظاهرش ” فقر ” ولی باطن او عین ” غنا “ست
 ترسی از فقر ندارند گدایان کریم

***

مثل یک تکه عبا روی زمین است تنش
 آن قدر حال ندارد که نیفتد بدنش

.

جا به جا گر نشود سلسله ، بد می چسبد
 آن چنانی که محال است دگر وا شدنش

.

نفسش وقت مناجات چه اعجازی داشت
 زن بدکاره به یک باره عوض شد سخنش

.

آه ! مانند گلیمی چقدر پا خورده
 بی سبب نیست اگر پاره شده پیرهنش

.

از کلیم اللَّهی حضرت ما کم نشود
 گر چه هر دفعه بیاید بزند بر دهنش

.

به رگ غیرت این مرد فقط دست مزن
 بعد از آن هر چه که خواهی بزنی اش ، بزنش

.

بستنش نیز برایش به خدا فایده داشت
 مدد سلسله ها بود نمی ریخت تنش

.

با چنین وضع کفن کردن او پس سخت است
 آه آه از پسرش آه به وقت کفنش

***

آه! هر چند غل جامعه بر پیکر داشت
 بر تنش باغ گل لاله و نیلوفر داشت

.

مثل گودال دچار کمی جا شده بود
 فرقش این بود فقط سایه ی بالا سر داشت

.

زحمت چکمه ی سنگین کسی را نکشید
 یعنی پامال نشد تا نفس آخر داشت

.

لطف زنجیر همین بود که عریان نشود
 هر چه هم بود ولی پیرهنی در بر داشت

.

دختری داشت ولی روسری اش دست نخورد
 دختری داشت ولی دختر او معجر داشت

.

یک نفر کشته شد و هفت کفن آوردند
 پاره هم می شد اگر ، یک کفن دیگر داشت

.

السلام ای بدن بی کفن کربلا
 سوره ی یوسف بی پیرهن کربلا