بمیرم از داغ روضه ی مردی که آخر عمرشو زندونه

ته سیاه چالو صدای ناله ی غربتش از همه پنهونه

میبره تا مشهد صدای گریه ی ضامن آهو خیالم رو

میخونه با گریه روضه ی غربت باب الحوائج عالم رو

در آوردن از این مصیبت اشکای چشامو

با مشت ناسزا شکستن حرمت بابامو

سهمش از طندگی فقط شد فحش و تازیانه

مثل مادر زدن بابامو خیلی وحشیانه

غریب یا بابا الحوائج ...