به آن عبا که علی روی همسرش انداخت
 زنی مقابل نامردها زمین نخورد

به اشک چشم حسینش خدا کند دیگر
 که مادری جلوی بچه ها زمین نخورد

زدند فاطمه را هر چه ، باز هم میگفت
 که من زمین بخورم ، مرتضی زمین نخورد

پس از مدینه و این مادر و زمین خوردن
 خدا کند پسرش کربلا زمین نخورد

خدا کند که کسی نیزه بی هوا نزند
 خدا کند که دگر بی هوا زمین نخورد

خدا کند که دگر پیش خواهری مضطر
 سر برادری از نیزه ها زمین نخورد

سر بریده به نیزه خدا خدا میکرد
 رقیه ام زروی ناقه ها زمین نخورد

رباب هم به روی ناقه ها دعا میکرد
 علی اصغرم از نیزه ها زمین نخورد