آی دل در پیشگاه یار لغزش میکند
هر چه با ما میکند این نفس سرکش میکند
زیر گوش من بزن شاید بیایید اشک من
عاقبت این گریه ما را اهل بخشش میکند
اول ماه آمدم ردم نکن ای با مرام
سفره داری تو را عالم ستایش میکنند
قربان کریمی که گدا را پس نزد
رب ما با عبد خاطی نیز سازش میکند
جان سلطان خراسان آبرویم را نریز
این گناه آلوده دارد از تو خواهش میکند
هر زمان دلگیر بودم گفته ام یا فاطمه
کودک آزرده را مادر نوازش میکند