تو شوق پر زدن دادی

تو کربلا وطن دادی

تو آبرو به من دادی من آبرو بردم

ولی دوباره این ننگ و دل سیاه ولی تنگ و

سری که خورده به سنگ و پیش تو آوردم

پیش تو آوردم دستهای خالی مو

مرهم بذار آقا شکسته بالیمو

من بی کس و تنها تو تکیه گاهم باش

مثل قدیم آقا پشت و پناهم باش

تو شوق پر زدن دادی

تو هیأتت وطن دادی

تو آبرو به من دادی من آبرو بردم

هر جا که بی شما رفتم تو زندگی خطا رفتم

بدون تو کجا رفتم می بینی دنیامو

اشک چشم ترم ارباب گذشته از سرم ارباب

امید آخرم ارباب بگیر دو دستامو

من غرق دنیامم فکری به حالم کن

خیلی بدی کردم آقا حلالم کن

بازم برای من درمون دردایی

مردونگی کردی بس که تو آقایی

بس که تو آقایی

تو شوق پر زدن دادی

تو هیأتت وطن دادی

تو آبرو به من دادی من آبرو بردم