می‌بخشی منو خدا

که رو سیاهم من؛ که رو سیاهم من

رحمی کن به حال من

غرق گناهم من؛ غرق گناهم من

می‌دونی غرق آهم؛ می‌دونی که پر دردم

نذار که دست خالی، من از خونت برگردم

درسته که بد کردم؛ درسته خطاکارم

ولی خودت می‌دونی؛ خدایا دوست دارم

تنها امّید منی

تووی تباهی‌ها؛ تووی تباهی‌ها

آروم جون منی

توو بی پناهی‌ها؛ توو بی پناهی‌ها

می‌دونی که بی تابم؛ می‌دونی که بدحالم

دوباره مثل هرسال، من اومدم امسالم

کسی رو ندارم من به غیر از خودت یاربّ

نگاهی به اشکم کن به حقّ اشک زینب

رو قلبم داغ تن

بی کفنت مونده؛ بی کفنت مونده

تنها این پیرهنت

پیرهنت مونده؛ پیرهنت مونده

بیا و نذار انقدر که چشمم به در باشه

نذار این دل تنها ازت بی‌خبر باشه

به یاد لباتم من با چشمای بارونی

به اندازه‌ی دنیا، دلم خونه می‌دونی