علی اکبر که بر زمین افتاد
 آسمان آفتاب را گم کرد
 
 آنچنان زخم روی زخم آمد
 که عدو هم حساب را گم کرد
 
 خواست تا خیمه پر کشد اما
 شیر زخمی عقاب را گم کرد
 
 پدر آمد به یاریش برود
 من بمیرم رکاب را گم کرد
 
 پسر بوتراب بین تراب
 نوه ی بوتراب را گم کرد
 
 جلد قرآن خویش پیدا کرد
 برگه های کتاب را گم کرد