لطفا حداقل دو حرف را وارد کنید ...
به زبان‌ بریده کجا رسد صفتی به مدح و ثنای او
به زبان‌ بریده کجا رسد صفتی به مدح و ثنای او

سه‌شنبه، 15 فروردین 1402 - مهدی رسولی - هیئت ثارالله زنجان | 11 فروردین | 1402 مدت زمان:07:36

دانلود مداحی ها و نوحه های مهدی رسولی با لینک مستقیم دانلود همراه با متن نوحه و متن مداحی

به زبان‌ بریده کجا رسد صفتی به مدح و ثنای او

که خداش هرچه طلب کند به کمال داده برای او

ز زبان خاتم مرسلین همه وقت کرده دعای او

صلوات آدم و خاتم آمده‌ است جمله صلای او

چه زنی‌ ست او که به مدحتش فلک آفریده خدای او

.

شده‌ است جاذب لطف حق ، چو به مهر ذرّه ی لاحقه

نرسد به جلوه ی نوری‌ اش رشحات ظلمت زاهقه

چه کلیمه‌ ای‌ که دهد بیان ز عدم در انفس ناطقه

چه زجاجه‌ای‌ ست که از خودش بدمد لوامع مُشرقه

ملکوت و ملک خدای را به عیان رسانده ضیای او

.

چه غمش هر آنکه شفیعه‌ اش بشود به محشر داهشه

به مقام خلد برینی‌ اش نه منازعه نه مناقشه

نگرفته‌ اند مقام او به معاجله به مهامشه

به خدا که زَهره ی قرب او نه به حفصه هست و نه عایشه

که نشیند از ره غدر و کین به دل رسول به جای او

.

سخن از کسی شده در میان که نبی‌ ست گرم ستودنش

مَلِک‌ است قاری فضل او ، مَلَک‌ است محو سرودنش

عدم‌ است زاده ی بود او و وجود طفل نبودنش

‌که شده‌ ست بسته به نور حق همه صبح دیده گشودنش

حسن‌ است شمس مضیّ او و حسین بدر دجای او

.

به خدا که دار و ندار او بدهد نشان ز عدالتش

احدی نبوده ز مکّیان به نجابتش به اصالتش

احدی نجسته مشابهش احدی ندیده جلالتش

چو گشود خاتم مرسلین دو لب از برای رسالتش

چه زنی به غیر خدیجه گفت بلی به دین و ندای او

.

چه زنی‌ ست مادر فاطمه ، چه زنی‌ ست همسر مصطفی

که به همرهی ، که به همسری ، شده نیم دیگر مصطفی

نه به مال بلکه به جان خود شده یار و یاور مصطفی

که مناقبش شده بازگو ز لب پیمبر مصطفی

متراکم آمده خیرها به چهارگوش سرای او

.

به گره‌ گشایی لطف او نه مقیَّدی نه مقیِّدی

شده لحظه‌ لحظه ی بودنش جلوات عزّ مُمَجِّدی

نرود مواصف جود او به خفا ز جور معاندی

چو نباشد آیه ی سلم او چه مطهَّری چه موحِّدی ؟

مگر اینکه خلق دعا کند به طراز قبله‌ نمای او

.

چو نماز او بشود حکم نبود مصلّی دیگری

به خدا نگویم الی الابد سخن از تولّی دیگری

که دهد موالی همسرش به نبی تسلّی دیگری

چو صفات و ذات جلال حق بدهد تجلّی دیگری

شده مهر و ماه نشانه‌ ای ز فروغ جود و سخای او

.

به ازل چو آینه ی ” ألَستُ بِرَبّکم ” شده صیقلی

به مطاوعت ز مقام او چو رسول گفته‌ ام از بلی

چو گشود احمد مصطفی در سرّ مصحف منجلی

به خدا که غیر خدیجه‌ اش به خدا قسم به جز از علی

نشده‌ ست مطلع آدمی ز رموز غار حرای او

.

صفت کمال خدیجه را چه به شعر ناقص همچو من

که چهارده دم کبریا به مدیحه‌ اش شده در سخن

ظُهِرَت یَنابِعُهَا العُلاهِ مِنَ الخَفاءِ إلَی العَلَن

به کدام زن به جز از خدیجه رسول حضرت ذوالمنن

همه ساله کرده ز تعزیت به برش لباس عزای او ؟