نذار که نوکرت آقا محتاج هر نامرد باشه

من روضه هاتو گرم کردم نزار که خاکم سرد باشه

زمزمه ی لبم تو قبر روضه و مرثیه میشه

اونقدر میگم حسین قبرم عین حسینیه میشه

من گریه میکنم برات مادرِ تو قبر نداره

گیرم که این گریه ها تو محشر به دردم نخوره

زنجیر زدم برات که محشر دستامو با زنجیر نبندن

میگن فقط که گریه کن هات تو غربت محشر میخندن