پنهون ماه نیمه شب من

تو تاریکیِ این شب ابری

نوکر میخونه موقع مرگش

ارباب ابکی لظلمت قبری

لحد و میزارن،پیرهنی رو که باهاش سینه زد و میزارن

لحد و میزارن،رو کفن پرچم زینب مدد و میزارن

کفنُ می بندن،با یه خورده پنبه راه دهنو می بندن

کفنُ می بندن،به سرش سر بند یا حسن و می بندن

حسین آقام،همه میرن تو میمونی برام...

دنیا کوچیکه واسه منی که

با آقایی مثله تو رفیقم

آرزومه وقتی که میمیرم

پیشم باشی برا یه دقیقم

اِسمَ اِفهَم میگن،براش از شبای روضه  محرم میگن

اِسم اِفهَم میگن،از تنی که روی خاکا شده در هم میگن

روضه خون میخونه،همه میرن و امام رضا فقط می مونه

حسین آقام،همه میرن تو میمونی برام..