دلم خوش بود بر عمه، که او را دست کم دارم
 بیابان است و تاریک است و تازه ترس هم دارم
 
 لباسم پاره و سرما مرا بدجور آزرده
 چه بد... گرمای آغوش عمو را باز کم دارم
 
 همیشه وقت مشکل های سخت و وقت تنهایی
 توسل بر علی و فاطمه، چون عمه ام دارم
 
 توسل کردم و آمد به سویم مادرم زهرا
 رسید و گفتمش باید که فرصت مغتنم دارم
 
 چه میبینم؟! خمیده آمدی؟! من درد یادم رفت
 سوال از ماجرای کوچه و درب حرم دارم
 
 نپرس از حال من، بابا ندارم، بعد عاشورا...
 دو چشم تار و روی نیلی و آوای بم دارم
 
 خدایا بازهم دارد، صدای زجر می آید
 چه ترسی از صدای پای او در هر قدم دارم
 
 به زیر چادرت مادر مرا پنهان کن و برگرد
 ازین ملعون، کبودی در تنم چندین رقم دارم
 
 به پهلویم لگد خورد و ببین یا فاطمه دیگر
 شبیه تو ازین پس من همیشه قد خم دارم
 
 برو مادر برو اما اگر دیدی تو بابا را
 بگو از قول من، بعد از تو هر ثانیه غم دارم