تویی که خانه ات صندوق صدها راز سر بسته است
غلط گفتن غلط گفتن شاعرها اگر گفتند در بسته است
کریما مهربانا حضرتا یا مجتبی مولا
تو درها را نمیبندی خودم بستم اگر بسته است
به رویم وسعت آغوش تو باز است اما حیف
چطور از آسمان سر در بیارد آنکه پر بسته است
ندیدم هیچ جا در گوشه ی تاریخ بنویسند
که مولا خانه را بر روی حتی یک نفر بسته است