امروز گشودند ز رحمت در دیگر

گردید عیان حُسنِ خدا منظر دیگر

.

از جوفِ حرم گشت برون حیدر دیگر

یا آمده میلاد پیام‌ آور دیگر ؟

.

این عید جهان گستر شیعه است ببینید

میلاد ششم رهبر شیعه است ببینید

.

انوار خدا تافته بر بام مدینه

پیراهن نور است بر اندام مدینه

.

دل می‌ برد از اهل ولا نام مدینه

پیچیده به گوش همه پیغام مدینه

.

کامروز دمیده است به تن روح امامت

تبریک که آمد به جهان نوح امامت

.

این آینه ی روی خداوند جلیل است

این گمشدگان را به خط نور ، دلیل است

.

این بر علی و فاطمه پاکیزه سلیل است

این راهبر آدم و موسا و خلیل است

.

این تا ابد استاد اساتید جهان است

با آن که عیان است ، نهان است ، نهان است

.

دانش ببرَد سجده به خاک قدم او

تکمیل شده فیض مسیحا ز دم او

.

دریای کرم بوده نمی از کرم او

پیوسته بوَد علم به ظل علم او

.

بر بام سپهرِ شرفِ اوست ستاره

تا عمر جهان جابر حیان و زراره

.

انفـاس مسیحاست مسیحای نسیمش

موسی ” ارنی ” گو شده در طور حریمش

.

دل مخزن اسرار خداوند حکیمش

تا حشر رسد بر همگان فیض عظیمش

.

دیوار تجلای الهی اسـت رواقش

طاق است میان همگان مؤمن طاقش

.

بی ‌منطق او علم بریده است زبانش

روییده گل ” علّم الانسان ” ز بیانش

.

دائم گهر علم بوَد ریگ روانش

علم است و ابوحمزه و حمران و ابانش

.

تا حشر امیران سخن بنده ی اویند

تنها نه همین است بنده ی او زنده ی اویند

.

این است که قرآن شده روشن ز کلامش

این است که برتر ز مقام است مقامش

.

این است که دانش شده مرهون قیامش

این است که داده‌ ست خداوند سلامش

.

سر تا قدم آیینه ی خیرالبشر است این

دردانه ی شش بحر و یمِ شش‌ گهر است این

.

ای ملک خداوند گلستان بقیعـت

دل‌ ها همه زوّار بیابان بقیعت

.

ارواح رسل ، ساکن ایوان بقیعت

جنت همه یک گوشه ز دامان بقیعت

.

هر زائر دلداده که بشناخت شما را

از پنجره‌ های حرمت دید خدا را

.

مهر تو چو روح آمده در پیکر جبریل

فرش ره زوار حریمت پر جبریل

.

هر شب حرم خلوت تو مشعر جبریل

از روز ازل سایه ی تو بر سر جبریل

.

اوصاف تو را غیر خداوند نداند

میثم چه سراید ؟ چه بگوید ؟ چه بخواند ؟