صحن چشا بارونیه

وقتی مصیبت خونیه

که آخر مهمونیه

واویلا

آخر مهمونی رسیده

مادری باقد خمیده

مزد عزادارا رو میده

سینه زنا قبول باشه

گریه کنا قبول باشه

ای نوکرا قبول باشه