آغاز سخن با نام علی

همچون صیدی ام تو دام علی

هستم تحت امر شاه نجف

فخرم اینه که آقامه علی

دائم الخمر شدم بس که پیاله ناب است

این چه جامیست که در نوع خودش نایاب است

صد و ده بار زمین خوردم و فهمیدم که

ساقی حیدر بشود مست شدن جذاب است

علی علی نام آور و علی علی حیدر

علی علی کرار و کَننده ی خیبر

کسی که زانو زده پیش پای او مرحب

علی علی سیف الله دلاور لشکر

... یا حیدر ، یا علی مولا ...

اسمت رو لبم غوغا میکنه

عشقت قلبمو شیدا میکنه

انگور ضریح مستم میکنه

این مستی منو رسوا میکنه

دامن عصمتم از گرد عبادت پاک است

نشود بنده ی حیدر به ثواب آلوده

نام ما را بنویسید به ایوان نجف

نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده

علی علی مولانا ، علی علی رهبر

به مُلک عرش الهی علی بُوَد لنگر

نوشته سر در عرش خدا به خط جلی

علی ولی الله و وصی پیغمبر

... یا حیدر ، یا علی مولا ...

سمت معرکه حمله میبره

بی شک که هدف قلب لشکره

نعره میزنه می بینن همه

میدون تحت تسخیر حیدره

وقت هوهوی تو شمشیر دو سر می آید

ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بشر می آید

پیش پای تو زمین کم به نظر می آید

نام حیدر به تو مولا چقدر می آید

علی علی طوفنده و علی علی طوفان

علی علی جنگنده و علی علی سلطان

میان معرکه چون شیر علی بُوَد غران

علی علی باب الله و علی علی جانان

... یا حیدر ، یا علی مولا ...