عمریست زیر منت شیخ الائمه ایم
 ما شیعه ایم و امت شیخ الائمه ایم
 سرشار از محبت شیخ الائمه ایم
 ریزه خور کرامت شیخ الائمه ایم

ما را ولاش سینه زن و بی قرار کرد
 بر کشتی نجات حسینی سوار کرد

آقا اگر نبود که آدم نمی شدیم
 از دودمان بانوی عالم نمیشدیم
 این گونه بی قرار محرم نمی شدیم
 دیوانه علامت و پرچم نمی شدیم

او عمر خود گذاشت که عاشق ترین شدیم
 خواندیم قال صادق و روضه نشین شدیم

 امشب دلم گرفته برای بقیع او
 خون گریه می کنم به هوای بقیع او
 جان مرا گرفته عزای بقیع او
 امشب به یاد حال و هوای بقیع او

در مجلس مصیبت او گریه می کنیم
 با فاطمه به غربت او گریه می کنیم

هم ماجرای آن در و دیوار زنده شد
 هم ماجرای آتش و مسمار زنده شد
 هم بی کسی حیدر کرار زنده شد
 هم کینه مغیره و اشرار زنده شد

ابن ربیع مثل مغیره است ، بی حیاست
 کارش همیشه طعنه و آزار و ناسزاست

ظالم ، شکست حرمت بیت الحرام را
 لج کرد و برد پای پیاده امام را
 آن مرد سالخورده ی والا مقام را
 شاه بزرگ زاده با احترام را

او روی اسب و پای پیاده امام دین
 در کوچه ها دوباره علی می خورد زمین

واویلتا به کوچه کشیده است ماجراش
 خاکی شبیه چادر زهراست جامه هاش
 این حلقه های اشک، گرفته ره نگاش
 افتاده است لرزه چرا بین دست و پاش

پای پیاده ناله زند ، یاد عمه هاش
 این پیرمرد شهر مدینه است کربلاش

 شکر خدا که شهر مدینه سنان نداشت
 خولی و زجر و حرمله و ساربان نداشت
 سیلی برای دختر شیرین زبان نداشت
 بزم شراب داشت ولی خیزران نداشت

شکر خدا که در جگرش نیزه ها نرفت
 بعد از شهادتش بدنش زیر پا نرفت