یه داغی روی قلبم هست

دلی خون سینه ای چاکه

کسی که خاک زیر پاش شرف عرش افلاکه

بشر فهمش زمین گیره چون او مافوق ادراکه

مزارش تو یه جا هست که تا چشم کار میکنه خاکه

غریبه ، غریبه نه به این دلیلی که حرم نداره

کی میگه غربت قبر بی سنگ و مزاره

غربت یعنی دوره ی امام صادق

بین چهار هزار نفر بدون یاره

پیمبر خدا خیلی یاسر و عمار داشت

علی مرتضی کلی میثم تمار داشت

ابی عبدالله که نگو میر و علمدار داشت

غریب امام صادقه اصلاً مگه یار داشت

غریب امام صادقه ....

سر سودای عاشورا تو این دوران یک دستی

به قال الصادقی صادق تموم عمر دل بستی

کلاس درس تو درس قشنگش روضه و اشکه

با این تفسیر ماها هم همه شاگرد تو هستیم

غریبی غریبی واسه اون بلاها که سرت آوردند

غریبی شما رو کشون کشون از خونه بردند

غریب امام صادقه .....

گویم ز امام صادق این طرفه حدیث

تا شیعه ی او به لوح دل بنگارند

فرمود که بر شفاعت ما نرسد

هر کس که نماز را سبک بشمارد

قال الصادق شیعه ی حسین

بعد هر نماز گریه بر حسین

اباعبدالله حسین .....