یا حسین
دوباره نوکرا جمع میشیم
سایه نشین علم میشیم
پای پیاده به شوق تو
کبوترای حرم میشیم
با هر نژاد و رنگی،همه یه ارباب داریم
تو دستای خالیمون،دلای بی تاب داریم
عمودای این راهو،دونه دونه میشماریم
پای عمود آخر،قرار روضه داریم
سوز این روضه رو نوکرت میشناسه
موکب آخره روضه‌خون عباسه
«یاحسین یاحسین یاحسین ثارالله»
بین راه
هنر عشقه که میجوشه
همه دلا شده شش گوشه
سماور توی موکبا
داره به عشق تو میجوشه
یه پیرمرد ساده،دلش چه دریاییه
بضاعت مزجاتش،یه استکان چاییه
این موکب کوچیکش،دارایی دنیاشه
زیارت و پابوس امام رضا رویاشه
تو مسیر میشه دید جنت الاعلی رو
جلوه ی دولت مهدی زهرا رو
«یاحسین یاحسین یاحسین ثارالله»
یا حُسین
مَشَایَه جیتُ تَجْری دَمْعَتی
فی سَبیِلکَ اَبْذِلْ مُهجَتی
کَعبَةُ الْاَحرار قِبلَتی
فی اَربَعینَکْ مَولا ، تُنظُرْنی وِتْشاهِدْنی
لا اَحْذَر مِن اِرهابی‌و ، سُعودی و التَّکفیری
نحنُ جُنودَکْ یا حُسین ، بِشارَهة سَیّد علی
نحنُ شیعَة عَلی ، نَفْتَخِرْ یا مَوْلا
اَرْبَعینَک‌کُلُّنا، نَجْتَمِعْ فی کَرْبَلا
«یاحسین یاحسین یاحسین ثارالله»
اربعین
شده قیامت شیعه‌ها
رسیده هیئت شیعه‌ها
خیره شده همه‌ی جهان
به این صلابت شیعه‌ها
یه لشکر مشکی پوش،با پرچمای قرمز
رو پرچما حک کردیم،که ما و ذلت هرگز
زیر قدم های ما،زمین داره میلرزه
نمیذاریم این پرچم،زمین بیاد یک لحظه
شیعه‌های علی پشت هم میمونیم
تا سر جون پای این علم میمونیم
«یاحسین یاحسین یاحسین ثارالله»
