در بساطِ عشق هرکس زحمتش بالاتر است
 پیشِ زهرا مادرش شخصیتش بالاتر است
 
 هر که محضِ احترامت معصیت کمتر کند
 روزیِ اشک میانِ هیاتش بالاتر است
 
 احترامِ پیرها هر چند بر ما واجب است
 پیر پایِ پرچمِ تو حُرمَتش بالاتر است
 
 قول دادی روزِ محشر لنگ مگذاری مرا
 ساکنِ بیتُ الحُسين امنیتش بالاتر است
 
 خیمۀ تو جایِ کبر و کینه و منصَب که نیست
 هر کسی خاکی تر آمد عزتش بالاتر است
 
 نقص هایِ هر نمازش زود کامل میشود
 هر که انسِ سجده رویِ تربتش بالاتر است
 
 کربلا رفتن کجا ، از کربلا گفتن کجا
 دیدنِ شش گوشه ات از صحبتش بالاتر است
 
 داغ تو دیده به فکرِ غصۀ دنیا که نیست
 مبتلایِ اشکِ تو ظرفیتش بالاتر است
 
 گریه در هیأت تفاوت میکند با هر کجا
 اشک دسته جمع باشد قيمتش بالاتر است
 
 وسع ما این است اما خوب میدانیم ما
 خیلی از اين نوکری ها ساحَتَش بالاتر است
 
 تشنگی،زخم زبان،داغِ جوان،هتک حرم
 از تمام این مسائل غربَتش بالاتر است
 
 آب مهرِ مادرش بود و به رویش بسته شد
 حجم نیزه آمد و راهِ گلویش بسته شد