با تو آروممو و شادم
بی‌تو گریون و پریشون
پای این علم میمونم
تا که باشه تو رگم خون
با شما خدایی خوبم، بی‌تو باشم که غروبم
ورود غیر تو ممنوع،مهروموم‌رودل‌میکوبم
منو این دعا و خواهش،تو شدی برام نیایش
دیگه این نوکر تو فکر کربلاته تو نمازش
حرم تو رویایی و منم
دلمو به دریاها میزنم
کامله نمازام تو حرمت
یعنی کربلاست اصل وطنم
الله اکبر از این‌همه زیبایی صحنت
کرمت سفره‌ی پهنت
شده فخر جبراییل
که شده از غلامانت
«ای سلطان دلم حسین»
نمیدونم که اخه این
اسمه داری یا کباده
خدا ازاون روز اول
منو به دست تو داده
حرم تو فوق العاده ، هستم این شبا به یاده
اربعین که از نجف تا ، حرم اومدم پیاده
چه صفا تو موکبا بود ، چه هوایی توی جاده
چشم به‌هم زدیم‌و دیدیم،اول باب المراده
دیگه غمی نیست توی حرمت
تا که میخوره چشم به علمت
یه مسیر و نذری‌های زیاد
همه میشن مهمون کرمت
الله‌اکبر از این اربعین و شلوغیهاش
موکب و رزق و روزی هاش
کسی اصلا حواسش نیست پر تاول شده پاهاش
«ای سلطان دلم حسین»
چقده داری محبت
تو گذاشتی به ما منت
که بگن مردم دنیا
به ماها بچه‌ی هیات
تو خود آخر جودی،ما نبودیم و تو بودی
با دم زینب و عباس،مشکلا حله به زودی
علمت دست ابالفضل ، کارا دست علی اکبر
خدا مدیون تو و تو ، مدیون دختر حیدر
علم تو تو دستای کسی
میمونه که بعد تو میمونه
دختر علی یک تنه زدو
شهر شامو کرده یه ویرونه
الله اکبر ازاین نفس حضرت زینب
این همه هیبت زینب
اگه دستاش شده بسته
ولی با عزته زینب
«ای سلطان دلم حسین»
