جز حرف عشقت

 جز ذکر و یادت حرفی توی گوش ما ها نمیره

 از آسمونا سنگ هم بباره 

نوکر از این خونه جایی نمیره

جز حرف عشقت

 جز ذکر و یادت حرفی توی گوش ما ها نمیره

کشتی امنه در اوج طوفان هیچ وقت به اعماق دریا نمیره 

دنیا رو گشتیم نداریم نظیر تو رو 

دنیا نمیتونه از ما بگیره تو رو 

دریا نمیتونه یکذره جبران کنه 

بارون الطاف و خیر کثیر تو رو 

دور از حرمت بیمارم حسین 

از عمق دلم میگم

 دوست دارم حسین

نخل های حرم دار من و

تو حیدر و من میثم تمارم حسین 

شب ها به عشقت ما خواب نداریم 

جذاب تر از نامت ارباب نداریم  

بین روایات،بین احادیث بالاتر از گریه

 آداب نداریم 

از شرم لبهات تو روضه ی تو

 میل به نوشیدن آب نداریم 

وقتی می خواهم از مرامت حکایت کنم

 باید تو روضت ادب رو رعایت کنم 

ای کاش که من وقت مرگم شبیه شما

با کام تشنه خدا را زیارت کنم 

رو زخم دلا تسکینه حسین 

واسه عاقبت به خیری تضمینه حسین 

از حج و زکات تا صوم و صلات 

 اصل و فرع و روح و باطن دینه حسین

آقا شنیدم آبت ندادند

لب تشنه بودی جوابت ندادند

ای کاش دروغ بود ای کاش می گفتند

 تو خاک و خون پیچ و تابت ندادند 

از روی تفریح با سنگ و با چوب 

با تیغ و شمشیر عذابت ندادند 

معلومه از پارگی های پیراهنت یک جای سالم 

نمونده به روی تنت 

زینب به سر میزنه وقتی می بینه

 که دعوا شده بر سر غارت  جوشنت  

آخر میمیرم از داغت حسین

 جونم به فدای تو و اصحاب حسین 

جون نوکرات قابل نداره 

عالم به فدای تو و اولاد حسین