نا امیدم دوباره مایوسم باز با دست خالی آمدم

بازهم چون همیشه محتاجم به امام جواد رو زدم 

او مراد است و من مرید جواد او جواد است و من گرفتارم 

نذر کردم گدای او باشم شکر حق که گدای دربارم

هرزمان غرق در نیاز شدم دست لطفش به من عطا داده 

او همیشه به وقتش آمده است دردهای مرا دوا داده 

دست حاجات من گره خورده به نگاه پر از کرامت او 

کاش که قسمت منم بشود در مضیفش غذای حضرت او 

حرمش حس دلنشین دارد همه جای حرم خراسانیست 

هر طرف را که خوب میبینی مملو از زائران ایرانیست 

انس داریم از تولدمان به امام رئوف و فرزندش 

به جوادش که قسم دادیم خوب حس کرده ایم لبخندش