ساقی میی بده که مرا زیر و رو کند

بویش ز دور کار هزاران سبو کند

داند خدا که خوردن این می چه می کند

جامیکه مست می شود آن کس که بو کند

جامی بده به یاد رخ مرتضی علی

جامیکه زخم های نهان را رفو کند

خندد خرد به عقل کسی کاین چنین می ای

بگذارد و شراب بهشت آرزو کند

زین می نخورده پاک نگشت و نمی شود

صدبار دل به زمزم اگر شستشو کند

دنیا علی نداشت اگر آبرو نداشت

دنیا مدام شکر چنین آبرو کند

خلقت به روی دست علی را گرفت و گفت

دست کسی نظیرش اگر هست رو کند

با کوثرم چه کار مرا ساقی اش بس است

دل با چه رو از او طلب غیر از او کند

با زاهدی که خواهش کوثر کند بگو

بگذارد این تیمم و قصد وضو کند

****

بالا نشسته ای و جهان زیر دست تو

هستی هستی هستی و هستی ز هست تو

زلفت چو دام و چشم سیاهت سبوی می

با یک نگاه غمزه شدم مست مست تو

علی مولا علی مولا علی اعظم

تویی تمام تار و پود و بود و نبودم

شاه مردانی علی شیر یزدانی علی

لافتی الا علی لا سیفالا ذوالفقار

علی مولا علی مولا علی اعظم

تویی تمام تار و پود و بود و نبودم