چنان غرق عزای توست روز و ماه و سال من
که از اندوه تو امروز و فردا را نمی دانم
مسیحای من ای از دم گرفتار تو بیماران
من از تو زنده ام باقی دنیا را نمیدانم
تویی که علت حیات منی حسین
به چنگ مفلس دنیا دلم راضیست
آری من ،منی که دست و دلبازی دریا را نمی دانم
به عیب دیگران بینا برای خیشتن کورم
که راه وصل تو نور هویدا را نمی دانم
نشستم نامه بنویسم برایت ،خیس شد کاغذ
زبان ایل من اشک است ،الف با را نمی دانم
