زینب نگاهبان حرم؛ حرمت حجاب
شرح حیا و معنی شرم؛ آیت حجاب

هر شاهدی مزیّن اگر از حجاب شد
افزود او ز عفّت خود، زینت حجاب

زان ظلمت شبانه و بنشاندن چراغ
می‌خواست ابر ماه کند ظلمت حجاب

قومی که خواست پرده‌ی اسلام بر دَرَد
لرزید از مشاهده‌ی صولت حجاب

زینب به کوفه، پرده به رخسار اگر نداشت
دل‌ها نبود دست‌خوش هیبت حجاب

گفتند مرتضاست که گوید سخن؛ بلی
این آیتی نبود مگر آیت حجاب

چون صورتش ندیده، صدایش شنیده شد
زینب، علی خیال شد از دولت حجاب

اسلام بی‌حجاب ندارد قبول زن
حاکی است از حجاب درون، صورت حجاب

تقوا و پرده، هیچ جدایی‌پذیر نیست
تقوا چو نیست، هیچ نه خاصیّت حجاب