نوشته در کتاب زندگی اهل دنیا مرگ
که دارد ... در دنیای فانی هر چه الا من
نمیفتد از این سر شور آن عشقی که افتاده
جدایی نیست بین ماهی و دریا مگر با مرگ
همه غیر از تو محکومند روزی به فراموشی
که می آید به دنبال همه یک روز یکجا مرگ
من از چشمان شیدای غلامان تو فهمیدم
که در آغوش تو هر چیز شیرین است حتی مرگ
هزاران بوسه بر دست عجل هر روز باید زد
که دارد میرساند خدمت معشوق ما را مرگ
اگر در روضه می خواهی بگیری از کفم جان را
بیا جانم به قربان قدمهایت بفرما مرگ
تو میخواهی بگیری جان از این جان داده در گودال
گرفته جانمان را روضه هایش پیش از اینها مرگ
چنان داغ تو سنگین است که در روز عاشورا
کنار قتلگاهت خواست زینب مثل زهرا مرگ
زنی که مانده سر گردان میان لشکر دشمن
