خواهشا اشک دم مشک مرا قطع نکن

چشم من کاش که از روضه تو تَر برود 

بی پناهم من سرخورده 

پناهم زهراست

طفل آزرده فقط خانه ی مادر برود

یُمَّه یُمَّه یُمَّه

چاره ی این همه بیچارگیم کرب و بلاست

چاره ی این همه آوارگیم کرب و بلاست 

پیش ارباب غم از خاطر نوکر برود 

حسین حسین 

 مولای جان آن کشته ی لب تشنه ی بی سر برگرد 

قبل از آنکه ....عمر به آخر برود 

یا مولای یا صاحب الزمان

یُمَّه یُمَّه یُمَّه