تویی که ماه آسمون عشقی
به‌روی سینه‌ها، نشون عشقی
به‌روی کویر دل‌های تشنه
همه طراوت بارون عشقی

می‌میرم از بی‌قراری؛ آقام آقام
که تو هنوز حرم نداری؛ آقام آقام

دیوونگی عاشق از قدیمه
در خونه‌ی تو، خود حطیمه
کسی‌که ما رو می‌بینه، می‌دونه
که آقای غریبمون، کریمه

دلم شد از خوشی فراری؛ آقام آقام
که تو هنوز حرم نداری؛ آقام آقام

همه حاجتامو ازت می‌گیرم
تو پادشاهیو منم فقیرم
نگاه تو، تموم زندگیم
برا دله پاره‌پارت بمیرم

منو دل و آه و زاری؛ آقام آقام
که تو هنوز حرم نداری؛ آقام آقام