با یاعلی، گرفته شور
موسای فاطمه به طور
با دست بسته مثل نور
در بین محبس نمور

همین‌که زندان‌بانم، بی‌صدا میاد
نمی‌بینم که سیلی از کجا میاد

خلّصنی یارب؛ دلم تنگه از این زنجیر روو دست‌وپا
خلّصنی یارب؛ دلم تنگه از این زندان‌بان بی‌حیا
خلّصنی یارب؛ دلم تنگه از این سیلی‌های بی‌هوا
دلم تنگه، برا رضا

از آسمون صدا میاد
فریاد مرتضی میاد
در ماتم غریب عشق
معصومه با رضا میاد

شکسته ساق پای ماه عالمین
یه اربعین تازه‌ست، راه کاظمین

موسی‌بن‌جعفر! دلم‌ خونه برا دردا و غصّه‌هات
موسی‌بن‌جعفر! دلم‌ خونه برای زخمای دست‌وپات
موسی‌بن‌جعفر! دلم خونه برا لخته‌خون روو لبات
دلم خونه برا صدات

وقت رهاشدن رسید
با دست بسته، شد شهید
با یاد دست بسته‌ی
زینب توو مجلس یزید

همیشه بارون اشک، تووی کاظمین
رسیده به ذکر ای تشنه‌لب، حسین

سالار زینب! دلم تنگه؛ کجایی مظلوم مادرم؟!
سالار زینب! دلم تنگه؛ چرا سایَت رفته از سرم؟!
سالار زینب! دلم تنگه؛ ببین چی مونده از معجرم
سالار زینب! برادرم