بهخدا داروندارم یهدله؛ اونم اسیره
پای هرزلف اباالفضل، صدتا دل بازم حقیره
بی اباالفضل، زندگی شبیه جونکندنه
پسر امّالبینن، دینودنیای منه
علمت، سایهی عشقه؛ کرمت، جام شرابم
دلمو آواره کردی؛ با نگات، خونهخرابم
داغ تو تووی دل من، میمونه تازه همیشه
آتیشه میون سینم، تا ابد کهنه نمیشه
خراب عشقت شدم، دیگه آوارم نکن
منم و این بندگی، بیا آزادم نکن
تشنهی آب فراتم؛ تشنهی یه نیمنگاهم
هلاک اونیکه ماهه، تووی اینشب سیاهم
چه خوبه گدایی از تو که به من، آبرو داده
لایق شما نبودم؛ همین از سرم زیاده
رعد و برق ذکر تو، دلیل بارون اشک
کاشکی که خاکم کنن، میون میدون مشک
ساقی آب حیاتی؛ تشنههات، قدّ یه دریا
ثمر امّالبنینی؛ پسرِحضرت زهرا
بی اباالفضل، زندگی شبیه جونکندنه
پسر امّالبینن، دینودنیای منه