علی آمین دعاست؛ علی مصداق رضاست
علی هادی هداست؛ علی اصل کیمیاست

میگن که خدا به ارباب
یه پسر داده مثل مهتاب
که رفته از شرم چشماش
زیر چادر ابرا، آفتاب

عکس علی به دامن اسدالله افتاده
شوق علی از نور ولادت سجّاده

کلام عشقم شده «علی علی»
غلام عشقم؛ گره‌گشایی کرده از کارم علی

حسین فرموده: صدتا پسر اگه خدا بهم بده
اسم تمومشونو می‌ذارم علی

علی شهبال صعود؛ علی معراج سجود
وجه کرّار علی؛ راز وحدت وجود

دم نو رسیده امشب
شده از بوسه‌ها لبالب
باباش میگه رفته چشماش
به چش عبّاس و زینب

پیشونی برادرو علی‌اکبر می‌بوسه
نشونی حیدر رو خود حیدر می‌بوسه

صدای قلبم شده «علی علی»
هوای قلبم، هوای حبّ همه‌ی ورّاث علی

حسین فرمانده؛ لشگری از علی به دور اربابن
همه مطیع امر «عبّاس علی»

علی‌دوستی کافیه واسه باشرف‌شدن
آرزوی اولیاس، ساکن نجف شدن

مست از عطر حرم، روشن از نور ضریح
نوش جون لایقش، طعم انگور ضریح

چه سفره‌ی کاملی بود
چه شکوه پرحاصلی بود
این سه‌شب هرچی شنیدم
خلاصه‌ی همشون «علی» بود

نامه‌ی ما به حسین و به سجّاد و به اباالفضل میره نجف
اشرار عالم رو می‌سپاریم به غرّش شیر نجف

تسبیح بتول شده «علی علی»
به قول رسول: شرط بهشتی‌بودن، محبّت علی

بالاترین نعمت برای ما اینه‌که با عنایت
حضرت زهرا هستیم امّت «علی»