عید است و جهان روضه ی رضوان حسین است

از عرش الی فرش، گلستان حسین است

با گریه ی شوق نبی و حیدر و زهرا

چشم همگان بر لب خندان حسین است

تنها نه به سویش شده فطرس متوسّل

خلق دو جهان دست به دامان حسین است

ای خیل ملک حرمت او پاس بدارید

کاین طایرِ پرسوخته، مهمان حسین است