حرکات و سکنات و وجناتش طاها

مادرش آمنه بوده ست مگر یا لیلا؟

با همه، خُلقِ عظیمش سرِ احسان دارد

این پیمبر چه قدر تازه مسلمان دارد

ماه عالم شده از دیدن رویش سرمست

"پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست"

سنگ در دستش از اعجاز، قمر میگردد

گر به خورشید بگوید نرو، برمیگردد

جان علی، جسم نبی، جلوه ی کوثر بوده

سرّ لولاک، ازاول علی اکبر بوده

هر زمان عطر حضورش به هوا برمیخواست

نفس پنج تن آل عبا بر میخواست

ذاتش آئینه در آئینه پیمبر گشته

بارها از شب معراجِ خودش برگشته

قاب قوسینِ خداوند خمِ ابرویش

زد قدم زینب کبری به سر زانویش

بی نقاب آمدنش پیش عمو دیدنی است

به ابالفضل قسم قامت او دیدنی است

چه بگویم من از آن سروِ خرامانِ بهشت

حرف حق را قلم خواجه ی شیراز نوشت:

"شاه شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان"

زلفش آنروز که در دست نسیم افتاده

سمت و سو داده به تحریر موذن زاده

کربلا هم عطشش چندبرابر شده بود

تشنه ی صوت اذان علی اکبر شده بود

أشهدُ أنّ به این مرد ولی باید گفت

اشهدُ أنّ علی بعدِ علی باید گفت

جلوی چشم پدر، رد شدنش را عشق است

أشهدُ أنّ محمّد شدنش را عشق است