خورشید پشت ابر! نشانی به ما بده

ای ماه! مژده‌ی رمضانی به ما بده

مثل نسیم صبح از این جا گذر کن و

باد صبای مشک فشانی به ما بده

بی کس‌تر از همیشه رساندیم خویش را

آواره‌ایم... جا و مکانی به ما بده

از بس که در پی همه غیر از تو بوده‌ایم

از پا نشسته‌ایم... توانی به ما بده

از سفره‌ای که وقت سحر پهن می‌کنی

مانده غذا و خورده‌ی نانی به ما بده

"با روضه‌ی حسین نفس تازه می‌کنیم"

روضه بخوان دوباره و جانی به ما بده